Het lijkt wel alsof de redactie onze blog leest. (Zie Het kunsttijdschrift is dood(s) hieronder.) Het voormalige kunsttijdschrift Jong Holland stuurde haar ex-lezers deze week een enquête van een heus marktonderzoeksbureau ten behoeve van een plan voor een heroprichting in digitale vorm. Zoals dat gaat bij enquêtes, werden er veel vragen gesteld zonder ruimte te geven om de antwoorden te motiveren. Of wij peer review van wetenschappelijke artikelen over onderzoek in de kunstgeschiedenis een goed idee vinden. Ja, natuurlijk. Maar niet als onder deze sjieke term wordt verstaan: steeds dezelfde collega's van de redactie artikelen voorleggen. Dat leidt tot een eenzijdige benadering, die we in de oude gedrukte vorm al meenden te bespeuren. Of wij personalia en tentoonstellingsaankondigingen in een nieuw digitaal tijdschrift opgenomen willen zien? Nee. Maar waarom niet? Die vinden we al in de diverse digitale nieuwsbrieven van andere organisaties op het vakgebied en in digitale tentoonstellingsladders. De inbox slipt zo vol van elkaar overlappende berichtenstromen. Een nieuw Jong Holland moet zich onderscheiden door informatie te bieden die node gemist wordt, zoals verslagen van recent onderzoek van Nederlandse promovendi en interdisciplinaire benaderingen van kunstanalyse, niet vervallen in herhaling van zetten van derden. De gekozen wijze van vraagstelling zal de redactie weinig inzicht geven in de werkelijke behoefte van de lezersdoelgroep. Of we de oude titel terug willen zien keren? Nee. Het oude tijdschrift werd gekenmerkt door een jarenlange worsteling met subsidiegevers en diverse interne beleidsproblemen, waaronder een conservatieve redactie die zich met hand en tand verzette tegen de vernieuwing die nu toch eindelijk plaats lijkt te vinden. Een nieuw digitaal blad verdient een eigen start, zonder negatieve bagage.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten