Geen babbeltruc

De architectuur in Den Haag is rijk aan glas-in-lood, van bovenlichten tot tochtpuien. Al eerder kondigden wij via deze blog een geplande publicatie over het onderwerp aan. Graag doen we u verslag van de tussenstand. Na het raadplegen van literatuur en de bestanden van het Gemeentearchief, Gemeentemuseum en Gemeentelijke Dienst Monumentenzorg werd duidelijk dat er schrikbarend weinig documentatie of beeldmateriaal van Haags glas-in-lood voorhanden is. Een overzicht of register over het onderwerp bestaat nog niet (en zelfs al is een gevel beschermd, het glas daarin heeft op zich geen monumentenstatus).
Dus hebben we alternatieve wegen bewandeld, in de eerste plaats Flickr en Funda. Veel stadgenoten leggen als amateur of professioneel fotograaf de details van architectuur vast en maken hun werk toegankelijk via creative commons licenties op Flickr. Een aantal van hen stelde op verzoek hun foto’s beschikbaar voor het boekje. Daarnaast bleek zoeken op Funda een goede manier om glas-in-lood in particuliere panden op te sporen. Ook van makelaars – op één chagrijnige na – kregen we toestemming voor gebruik van beeldmateriaal.
En natuurlijk zijn we op de fiets gestapt. Zelf door de stad zwerven bleek verreweg de beste manier om verborgen juweeltjes op te sporen. Maar van buitenaf gefotografeerd is glas-in-lood vaak onopvallend, terwijl van binnenuit gezien de kleuren in het zonlicht spetteren. Aanbellen bij particulieren dus, met de vraag of we een foto mochten maken vanuit de hal of woonkamer. Hoewel een enkeling aanvankelijk in de veronderstelling verkeerde dat er Jehova’s voor de deur stonden, en één mijnheer toch echt eerst de mening van zijn op dat moment afwezige echtgenote moest vragen, werkte nagenoeg iedereen spontaan mee. Terwijl in de media voortdurend gewaarschuwd wordt voor babbeltrucs, blijken Hagenaars zonder achterdocht bereid om vreemden in hun woning toe te laten, zo lang het maar in het belang van de kunstgeschiedenis is. Daarbij gaven vele bewoners aan, het fijn te vinden dat het onderwerp eindelijk eens aandacht krijgt. Ook vele bedrijven en winkeliers namen de moeite om ons te ontvangen of zelf een foto aan te leveren. En in afwezigheid van de eigenaar bleek een groep Poolse bouwvakkers wel bereid ons binnen te laten, nadat we in gebarentaal hadden uitgelegd waar we voor kwamen. De auteurs danken alle betrokkenen hartelijk voor hun vriendelijke medewerking! Over het eindresultaat zullen we u binnenkort nader berichten.