Zo subtiel als een mokerhamer wordt benadrukt dat het er in vroeger tijden niet altijd kuis en proper aan toe ging, en wordt geforceerd een parallel getrokken tussen het losbandige leven van deze kunstenaars en de huidige popsterren. De reeds uitgezonden previews schilderen de heren Pre-Raphaelieten overdreven af als aantrekkelijke bad boys, die gloeiend van testosteron het academische etablissement omver smeten met hun vernieuwende schilderstijl en opzettelijk shockerende romantische escapades.
In de Radio Times (18-24 juli) merkt columniste Alison Graham dan ook terecht op:
[It] reminded me of the episode in Blackadder the Third featuring the poets in the coffee shop. […] Shelly, Coleridge and Byron were lounging around, being comically tragic ('Be quiet, sir! Can’t you see we’re dying?'), before Blackadder observed: 'There’s nothing intellectual about wandering around Italy in a big shirt, trying to get laid.' Substitute 'Victorian London' for 'Italy' and you’ve got Desperate Romantics in a nutshell.Toch maar kijken, al was het maar om te zien hoe de huidige generatie de Victoriaanse kunst interpreteert en daarover - naar goed Haags gebruik - tijdens het kijken hardop over te kankeren. Wel jammer dat we geen aandelen hebben in de cadeauwinkelketen Past Times, want ongetwijfeld stijgt de verkoop van kalenders, koelkastmagneten en koekblikken met reproducties wanneer Engelse huismoeders in de eerste aflevering op de erotische ondertoon van de overbekende schilderijen worden gewezen.
1 opmerking:
Zie voor een aardige discussie over de serie op rond1900.nl
Een reactie posten