Goeie kans dat u in een galerie voor hedendaagse kunst een zogeheten installatie tegenkomt. Een ruimtelijk kunstwerk, soms met beeld of geluid of bewegende onderdelen. Neem bijvoorbeeld Pulchri Studio. Hier was recentelijk een installatie te zien met daarin een schokkend filmfragment over de slacht van een dier en een andere, waarin een zich herhalend geluidsfragment van een bekend liedje was verwerkt. Galeriebezoekers wandelen binnen, nemen (al dan niet geinteresseerd) kennis van de installatie, reageren conform de intentie van de kunstenaar op geluid en beeld en wandelen weer rustig naar buiten.
Maar waar houdt de maker van zo'n kunstwerk nou nooit eens rekening mee? De galeriemedewerkers. De dames bij Pulchri bijvoorbeeld, die de schone taak hebben om iedere dag in de expositiezaal te zitten om bezoekers van informatie te voorzien. Die daarbij onafgebroken worden getracteerd op het zich herhalende het geluid van dat stervende dier of liedfragment, waardoor zo'n installatie vaak al na enkele uren irritant en tegen het einde van de expositie ronduit gekmakend is. De enige oplossing: de stekker er eventjes uit...
Tip voor moderne kunstenaars: ga zelf acht uur per dag, zes dagen per week, drie weken lang naar je eigen installatie luisteren, voordat je besluit deze te exposeren. Alleen dan besef je het werkelijke effect op de toeschouwer.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten